مکان: تهران-ایران
کاربری: موزه
کارفرما: دانشگاه تهران- شهرداری تهران
زیربنا: 11500متر مربع
تیم طراحی: کتایون مشهودی، تورج میربهاء
همکاران طرح: علیرضا شقاقی، مهسا شبستانیپور
مدلینگ و سهبعدی: مجید جهانمهر، نازلی میلانی
وضعیت: مسابقه- طرح تقدیر شده هیئت داوران
سال: 1399
مبانی طراحی:
موزه علم تهران،به عنوان یکی از زیرساختهای علمیِ آینده تهران، باید نقشی نمادین در ترسیم توسعه این شهر ایفا کند. استقرار این موزه در یکی از نابترین موقعیتهای شهر تهران(در جوار رود درهی درکه و بزرگراه همت) سبب شده نقش شهری این موزه در کنار نقش محتوایی آن پر اهمیت باشد. از همین رو با توجه به کانونهای پیاده اطراف سایت، تردد پیاده، به عنوان یکی از اصول طراحی مورد توجه قرار گرفت.
در برنامهریزی مفهومی موزه، با گسترش گروههای مخاطبان، این موزه به یکی از نقاط ثقل شهری تبدیل میشود که علاوه بر مخاطبان مستقیم خود، با ایجاد میدانگاه وسیع بر روی بام آن، فضای عمومی برای عابرین ِگذران فراهم مینماید و این امکان را فراهم میکند که به مرور مخاطبین جدیدی به درون خود جذب کند.
معماری بیرونی پروژه - به صورت غلو شده- سادهگرا با تاکید بر مصالحِ خاص و اجرای دقیق است. هدف از این نگرش تاکید بر وجه آینده ای موزه است. این دیدگاه تلاش دارد با گریز از مناسباتِ فرم، موزه علوم را به عنوان تک نگاره ای از آینده تهران، با زیباییشناسیِ جدید، بر بستر طبیعت، بنا کند.
پروژه در درون، قابل انعطاف است ؛ و با تالارهای وسیع، سخت افزاری مناسب را برای استقرار اشیا و تعاملات موزهای متنوع، فراهم میکند. داخل پروژه مانند شهری است که "پیچیدگی" - به عنوان برداشتی از علم - رویکرد اصلی سیرکولاسیون آن است ؛ همین سبب شده ارتباط میان فضاهای داخل متنوع و سناریوهای بازدید متفاوتی برای بینندگان فراهم آید.
موزه علم تهران، همچون سفیری از آینده بر بلندای رود دره درکه لنگر انداخته است ؛ با ظاهر پرابهت خود دستهای خود را به کانونهای عمومی شهر گشوده است و میهمانان را به درون خود دعوت میکند
